"Stof" voor trainers

Binnen onze club wordt vanuit de Commissie Voetbalzaken hard gewerkt om de voorwaarden te creëren om onze Dungense voetballers plezier aan het spelletje te laten beleven en om tot prestaties te komen.

Een niet onbelangrijk onderdeel daarbij is de training en het coachen van de spelers.

Wat is nou precies mijn rol als trainer/coach van het aan mij toevertrouwde team? Kan ik mijn oefenstof zo invullen dat spelers hier ook daadwerkelijk van leren? Gaan mijn spelers door de gegeven aanwijzingen ook daad-werkelijk beter spelen? Maar vooral ook: stel ik wel voldoende de speler centraal en niet mijzelf?

Juist dit laatste onderwerp komt heel aardig aan bod in het artikel “Weg met de voorkauwcultuur” (VI week 35), waarin Leon Vlemmings aandacht vraagt voor zijn project om te komen tot een andere jeugdaanpak. Het bewuste artikel is ongetwijfeld een mooie aanleiding om ook binnen onze club de discussie over jeugdbegeleiding weer eens aan te zwengelen. Je hoort ons niet zeggen dat we het slecht doen, maar dat we op gezette tijden onszelf de spiegel voor moeten houden is nooit verkeerd! Wanneer we er gezamenlijk in slagen het niveau nog ietsje op te krikken, is dat in het belang van onze jeugdspelers, maar geeft ook al die enthousiaste en hardwerkende jeugdbegeleiders nog meer voldoening in hun mooie hobby.

Het hierboven aangehaalde artikel zal ongetwijfeld binnen de Commissie Voetbalzaken aan de orde worden gesteld.